ज्ञानदेवांच्या समाधीचे अभंग : १

ज्ञानदेवउभाजोडोनीहस्त ॥ भक्तपहातीसमस्त ॥
विठोजीम्हणेकळलास्वार्थ ॥ याज्ञानांजनाचा ॥१॥

कैसेंओळखलेंत्याज्ञाना ॥ समाधानतयाध्याना ॥
मनींनाठवेंमीतूंपणा ॥ समाधिखुणाज्ञानासी ॥२॥

मगम्हणेविठोजीदातार ॥ समाधीतुजनिरंतर ॥
आतांप्रस्थानकरींसाचार ॥ मजनिरंतरआठवीं ॥३॥

कैसेपरीपूर्णवोळलें ॥ आपण समाधिरूप झालें ॥
मनातेंमनसमरसलें ॥ विठ्ठलस्वरूपीं ॥४॥

दशमीप्रस्थानाचासमयो ॥ एकादशीजागर उच्छावो ॥
द्वादशीक्षीराब्धिमोहोत्सवो ॥ ज्ञानदेवेंकेला ॥५॥

त्रयोदशीम्हणेपांडुरंग ॥ कांहींनकरींगाउद्वेग ॥
अळंकापुरींसमाधीप्रसंग ॥ करींकरींलवलाह्यां ॥६॥

मातारुक्मिणीवाढीताटीं ॥ विठोजीम्हणेउघडीदृष्टी ॥
तुजमजआहे नित्यभेटी ॥ येईपंढरीये ॥७॥

नामाम्हणेज्ञान उदयो ॥ अळंकापुरींसिद्धसमयो ॥
परीविठ्ठलीं मुरालाभवो ॥ याज्ञानदेवाचा ॥८॥