संत निळोबांचे अभंग : १

वसुदेव देवकिचिये उदरीं । कृष्ण जन्मले मथुरेभितरीं ।
कंसाचिये बंदिशाळे माझारीं । श्रावन कृष्णाष्टमीं मध्यरात्री ॥१॥

अयोनिसंभव चतुर्भुज । शंख चक्र गदांबुज ।
चहुं करीं आयुधें सुतेज । मुगुट कुंडलें वनमाळा ॥२॥

कासे पीतांबर कसिला । कंठीं कौस्तुभ तेजागळा ।
श्रीवत्सलांछन शोभला । माजीं मेखळा जडिताची ॥३॥

मस्तकीं मुगुट रत्‍नखेवणी । रत्‍नमय कुंडलें उभय कर्णी ।
देखोनियां देवकी नयनीं । म्हणे या कैसेनि आच्छादूं ॥४॥

देखतां वसुदेवहि विस्मित । म्हणे बाळ नव्हे हा जगन्नाथ ।
सायुधें भूषणें घवघवित । तेजःपुंज निजात्मा ॥५॥

देवकी लागोनियां पायांशीं । म्हणे गोकुलां नेऊनि लपवा यासी ।
विदित झालिया रायासी । नेदी वांचो य बाळका ॥६॥

निळा म्हणे ऐसी चिंता । आकुळनी ठेला तया उभयतां ।
हें देखोनिया कृष्णनाथा । कळों सरलें हृद्गत ॥७॥