भागवताची दहा लक्षणें सांगून ब्रह्मदेवानें नारदाला ज्ञानी केले
निजपुत्रालागीं श्रीनारायण । कळवळोनी सांगे गुह्यज्ञान ।
तेंचि स्वपुत्रालागीं जाण । ब्रह्मा आपण मथितार्थ बोधी ॥१॥
ज्ञान विज्ञान भगवद्भक्ती । नारायणाची पूर्णस्थिती ।
कळवळोनी प्रजापती । निजपुत्राहातीं ओपिता झाला ॥२॥
तें दशलक्षण भागवत । विष्णुविरिंचीज्ञानमथित ।
तो ऐकतां ज्ञानमथितार्थ । ओपिला समस्त नारदोदरीं ॥३॥
तें न देखतां नयन । न माखतां निजकान ।
नातळतां अंतः करणमन । ओपिलें गुह्यज्ञान नारदहदयीं ॥४॥
सोडूनियां निज सुरबुद्धी । नातळतां आदिमध्यअवधीं ।
परिपूर्णत्वें करुनि बोधी । ज्ञानार्थसिद्धि वोपिली तया ॥५॥
जेवीं शिष्या विद्यातत्त्व देतां । गुरुसी ज्ञान वाढे अर्था ।
न्यूनत्व न घडे प्रबोधितां । पूर्ण चढे माथा सच्छिष्याचिया ॥६॥
तैसा उपदेश अलोलिक । उपदेशमात्रें तिन्हीलोक देख ।
गुरुशिष्यही होती एक । तेथें न्यूनाधिक कोणाचें कोणा ॥७॥
राया यापरी चतुरानन । उपदेशुनी गुह्यज्ञान ।
नारद केला ब्रम्हपूर्ण । चैतन्यघन समसाम्यरुप ॥८॥
जेणें होइजे ब्रम्हपूर्ण । तें भागवत दशलक्षण ।
त्या लक्षणांचें निजलक्षण । होउनी सावधान अवधारी तूं ॥९॥
सदगुरुवंदन