Manache Shlok – 81 to 100

mana mastare naam sandu nako ho।
atii adare haa nijadhyaas raaho॥
samastaamadhe naam he saar aahe।
dujii toolnaa toolitaahii na saahe॥81॥

मना मत्सरे नाम सांडूं नको हो।
अती आदरे हा निजध्यास राहो॥
समस्तांमधे नाम हे सार आहे।
दुजी तूळणा तूळितांही न साहे॥८१॥

bahu naam yaa raamnaamii tulenaa।
abhaagyaa nara pamaraa hay kalenaa॥
vishaa aushadhaa ghetle parvateeshe
jiva manava kinkara kon poose ॥82॥

बहु नाम या रामनामी तुळेना।
अभाग्या नरा पामरा हे कळेंना॥
विषा औषधा घेतले पार्वतीशे।
जिवा मानवा किंकरा कोण पुसे॥८२॥

jene jaalilaa kaam to raam dhyaato।
umesii atii aadare gun gaato॥
bahu gnyaan vairagya samarthya jethe।
parii antarii naamvishwaas tethe ॥83॥

जेणे जाळिला काम तो राम ध्यातो।
उमेसी अती आदरें गूण गातो॥
बहु ज्ञान वैराग्य सामर्थ्य जेथें।
परी अंतरी नामविश्वास तेथें॥८३॥

vithone shirii vahilaa devraanaa।
taya antarii dhyaas re tyaasi nenaa॥
nivaalaa swaye taapasii chandramaulii।
jiva sodavii raam haa antakaalii ॥84॥

विठोने शिरी वाहिला देवराणा।
तया अंतरी ध्यास रे त्यासि नेणा॥
निवाला स्वये तापसी चंद्रमौळी।
जिवा सोडवी राम हा अंतकाळीं॥८४॥

bhaja raam vishraam yogeshwaraancha।
japuu nemilaa nem gauriiharaachaa॥
swaye niivavii tapsii chandramaulii।
tumha sodavii raam haa antakaalii ॥85॥

भजा राम विश्राम योगेश्वरांचा।
जपू नेमिला नेम गौरीहराचा॥
स्वये नीववी तापसी चंद्रमौळी।
तुम्हां सोडवी राम हा अंतकाळीं॥८५॥

mukhii raam vishraam tethechi aahe।
sadanand anand sevoni raahe॥
tayaveen to sheen sandehkaarii।
nijdhaam he naam shokaapahaarii ॥86॥

मुखी राम विश्राम तेथेचि आहे।
सदानंद आनंद सेवोनि आहे॥
तयावीण तो शीण संदेहकारी।
निजधाम हे नाम शोकापहारी॥८६॥

mukhii raam tyaa kaam badhuu shakena।
gune ishta dhaarishta tyaache chukena॥
haribhakt to shakt kamaas bhaarii।
jagii dhnya to marutii bramhachaarii ॥87॥

मुखी राम त्या काम बाधुं शकेना।
गुणे इष्ट धारिष्ट त्याचे चुकेना॥
हरीभक्त तो शक्त कामास भारी।
जगीं धन्य तो मारुती ब्रह्मचारी॥८७॥

bahu chaangle naam yaa raaghavache
atii saajire swalp sope fukaache॥
karii mool nirmool gheta bhavache
jivaa manaava hechi kaivalya saache ॥88॥

बहू चांगले नाम या राघवाचे।
अती साजिरे स्वल्प सोपे फुकाचे॥
करी मूळ निर्मूळ घेता भवाचे।
जिवां मानवां हेंचि कैवल्य साचें॥८८॥

janii bhojanii naam vaache vadaave।
atii aadare gadyaghoshe mhanave॥
harichintane ann seviit jaave ।
tari shreehari paavije to swabhaave ॥89॥

जनीं भोजनी नाम वाचे वदावें।
अती आदरे गद्यघोषे म्हणावे॥
हरीचिंतने अन्न सेवीत जावे।
तरी श्रीहरी पाविजेतो स्वभावें॥८९॥

na ye raam vaanii taya tho haanii।
janii vyartha praanii taya naam kanii॥
harinaam he vedshastrii puraanii।
bahuu aagale bolilii vyaasvaanii ॥90॥

न ये राम वाणी तया थोर हाणी।
जनीं व्यर्थ प्राणी तया नाम कोणी॥
हरीनाम हें वेदशास्त्रीं पुराणीं।
बहू आगळे बोलिली व्यासवाणी॥९०॥

nako veet manuu raghunaayakachaa।
ati aadare bolije raam vaachaa॥
na veche mukhii sapade re fukachaa।
karii ghosh tyaa janakivallabhachaa ॥91॥

नको वीट मानूं रघुनायकाचा।
अती आदरे बोलिजे राम वाचा॥
न वेंचे मुखी सांपडे रे फुकाचा।
करीं घोष त्या जानकीवल्लभाचा॥९१॥

atii adare sarvhii naamghoshe।
girikandarii jaaiche door doshe॥
harii tishthatu topala naamghoshe।
visheshe hara mansii raampiise ॥92॥

अती आदरें सर्वही नामघोषे।
गिरीकंदरी जाइजे दूरि दोषें॥
हरी तिष्ठतू तोषला नामघोषें।
विशेषें हरामानसीं रामपीसें॥९२॥

jagii pahataa dev haa annadaataa।
taya laaglii tatvataa saar chintaa॥
tyaache mukhii naam gheta fukaache।
mana saang paa re tujhe kaay veche ॥93॥

जगीं पाहतां देव हा अन्नदाता।
तया लागली तत्त्वता सार चिंता॥
तयाचे मुखी नाम घेता फुकाचे।
मना सांग पां रे तुझे काय वेंचे॥९३॥

tinhii lok jaaluu shake kop yete।
nivaala haruu to mukhe naam gheta ॥
jape aadare parvatii vishwamaata।
mhanonii mhanaa techi he naam aataa ॥94॥

तिन्ही लोक जाळुं शके कोप येतां।
निवाला हरु तो मुखे नाम घेतां॥
जपे आदरें पार्वती विश्वमाता।
म्हणोनी म्हणा तेंचि हे नाम आतां॥९४॥

ajamel paapi vade putrakaame।
taya mukti narayanaacheni naame॥
shukakarane kuntanii raam vaanii।
mukhe boltaa khyaati jaalii puraanii ॥95॥

अजामेळ पापी वदे पुत्रकामे।
तया मुक्ति नारायणाचेनि नामें॥
शुकाकारणे कुंटणी राम वाणी।
मुखें बोलतां ख्याति जाली पुराणीं॥९५॥

mahabhakt prahlaad haa daityakoolii।
jape raamnaamavalii nityakaalii॥
pitaa paaproopii taya dekhvenaa।
janii daitya to naam mukhe mhanenaa ॥96॥

महाभक्त प्रल्हाद हा दैत्यकूळीं।
जपे रामनामावळी नित्यकाळीं॥
पिता पापरुपी तया देखवेना।
जनी दैत्य तो नाम मुखे म्हणेना॥९६॥

mukhii naam naahii tayaa mukti kaichii।
ahantaagune yaatnaa te fukaachii॥
pudhe ant yeiil to dainyavaana।
mhanoni mhanaa re mhanaa devraanaa ॥97॥

मुखी नाम नाहीं तया मुक्ति कैंची।
अहंतागुणे यातना ते फुकाची॥
पुढे अंत येईल तो दैन्यवाणा।
म्हणोनि म्हणा रे म्हणा देवराणा॥९७॥

harinaam nemast pashaan taaii।
bahuu taarilee manavii dehdhaarii॥
tayaa raamnaamii sada jo vikalpii।
vadenaa kadaa jiiv to paaproopii ॥98॥

हरीनाम नेमस्त पाषाण तारी।
बहु तारीले मानवी देहधारी॥
तया रामनामीं सदा जो विकल्पी।
वदेना कदा जीव तो पापरूपी॥९८॥

jagii dhanya varanasi punyaraashii।
tayemaaji aata gatii poorvajaansii॥
mukhe raamnaamavalii nityakaalii।
jivaa hiit saange sada chandramaulii ॥99॥

जगीं धन्य वाराणसी पुण्यराशी।
तयेमाजि आतां गतीं पूर्वजांसी॥
मुखे रामनामावळी नित्य काळीं।
जिवा हित सांगे सदा चंद्रमौळी॥९९॥

yathaa saang re karm tehii ghadenaa।
ghade karm te punyagaathii padena॥
daya paahataa sarva bhootii asena।
fukaache mukhii naam tehii vasenaa ॥100॥

यथासांग रे कर्म तेंहि घडेना।
घडे धर्म तें पुण्य गांठी पडेना॥
दया पाहतां सर्व भुतीं असेना।
फुकाचे मुखी नाम तेंही वसेना॥१००॥