Manache Shlok – 121 to 140

mahabhakt prahlaad haa kashtaveela।
mhanonii taya kaarane simha zhala॥
na ye jwaal viishaal sanniidh konii।
nupekshii kada dev bhaktaabhimaanii ॥121॥

महाभक्त प्रल्हाद हा कष्टवीला।
म्हणोनी तयाकारणे सिंह जाला॥
न ये ज्वाळ वीशाळ संनधि कोणी।
नुपेक्षी कदा देव भक्ताभिमानी॥१२१॥

krupa bhaakitaa jahaala vajrapaani।
taya kaarane vamanu chakrapaanii॥
dvijaakarane bhaargava chaappaanii।
nupekshii kada dev bhaktaabhimaanii ॥122॥

कृपा भाकिता जाहला वज्रपाणी।
तया कारणें वामनू चक्रपाणी॥
द्विजांकारणे भार्गवू चापपाणी।
नुपेक्षी कदा देव भक्ताभिमानी॥१२२॥

ahalye sati laagii aaranyapanthe।
kudaava pudhe dev bandii tayaate॥
bale soditaa ghaav ghaalii nishaanii।
nupekshii kada ramdasa bhimaanii ॥123॥

अहल्येसतीलागी आरण्यपंथे।
कुडावा पुढे देव बंदी तयांते॥
बळे सोडितां घाव घालीं निशाणी।
नुपेक्षी कदा राम दासाभिमानी॥१२३॥

taye draupadii karane laagvege।
tware dhaavatu sarv saanduni maage॥
kaliilaagi zhala ase bauddh maunii।
nupekshii kada dev bhaktaabhimaanii ॥124॥

तये द्रौपदीकारणे लागवेगे।
त्वरे धांवतो सर्व सांडूनि मागें॥
कळीलागिं जाला असे बौद्ध मौनी।
नुपेक्षी कदा देव भक्ताभिमानी॥१२४॥

anaatha dinakaarane janmataahe।
kalankii pudhe dev honaar aahe॥
taya varnitaa sheenlii vedvaanii।
nupekshii kada dev bhaktaabhimaanii ॥125॥

अनाथां दिनांकारणे जन्मताहे।
कलंकी पुढे देव होणार आहे॥
तया वर्णिता शीणली वेदवाणी।
नुपेक्षी कदा देव भक्ताभिमानी॥१२५॥

janakaarane dev leelavataarii।
bahutaamparii adare veshdhaarii॥
taya nenatii te jana paaproopi।
duraatme maha nasht chaandaal paapii ॥126॥

जनांकारणे देव लीलावतारी।
बहुतांपरी आदरें वेषधारी॥
तया नेणती ते जन पापरूपी।
दुरात्मे महानष्ट चांडाळ पापी॥१२६॥

jagii dhanya to raam sookhe nivaala।
katha aikataa sarv taleen zhala॥
dehebhavana raam bodhe udaalii।
manovasaana raam roopii budaalii ॥127॥

जगीं धन्य तो रामसूखें निवाला।
कथा ऐकतां सर्व तल्लीन जाला॥
देहेभावना रामबोधे उडाली।
मनोवासना रामरूपीं बुडाली॥१२७॥

mana vasana vasudevii vaso de।
mana vasana kaam sangii naso de॥
mana kalpana vaaugii te na kii je।
mana sajjanii vastii kii je ॥128॥

मना वासना वासुदेवीं वसों दे।
मना कामना कामसंगी नसो दे॥
मना कल्पना वाउगी ते न कीजे।
मना सज्जना सज्जनी वस्ति कीजे॥१२८॥

gatii karane sangatii sajjanachii।
matii palate sumatii durjanaachii॥
rati naayikechaa pati nasht aahe।
mahnonii manaateet hovonii raahe॥129॥

गतीकारणे संगती सज्जनाची।
मती पालटे सूमती दुर्जनाची॥
रतीनायिकेचा पती नष्ट आहे।
म्हणोनी मनाऽतीत होवोनि राहे॥१२९॥

mana alp sankalp tohii nasava।
sada satya sankalp chittii vasava॥
janii jalp vikalp tohii tyajaava।
ramakaanti ekaantkaalii bhajaava ॥130॥

मना अल्प संकल्प तोही नसावा।
सदा सत्यसंकल्प चित्तीं वसावा॥
जनीं जल्प वीकल्प तोही त्यजावा।
रमाकांत एकान्तकाळी भजावा॥१३०॥

bhajava janii pahata raam aiku।
karii baan aiku mukhii shabd aiku॥
kriya pahata uddhare sarv loku।
dhara janaki nayakacha viveku ॥131॥

भजाया जनीं पाहतां राम एकू।
करी बाण एकू मुखी शब्द एकू॥
क्रिया पाहतां उद्धरे सर्व लोकू।
धरा जानकीनायकाचा विवेकू॥१३१॥

vichaarunii bole vivanchuuni chaale।
tayacheni santapta tehii nivaale॥
bare shodlyaaveen bolo nako ho।
janii chalane shuddh nemast raaho ॥132॥

विचारूनि बोले विवंचूनि चाले।
तयाचेनि संतप्त तेही निवाले॥
बरें शोधल्यावीण बोलो नको हो।
जनी चालणे शुद्ध नेमस्त राहो॥१३२॥

haribhakt viirakt vignyaan raashii।
jene manasii sthaapile nishchayasii॥
taya darshane sparshane punya jode।
taya bhashane nasht sandeh mode ॥133॥

हरीभक्त वीरक्त विज्ञानराशी।
जेणे मानसी स्थापिलें निश्चयासी॥
तया दर्शने स्पर्शने पुण्य जोडे।
तया भाषणें नष्ट संदेह मोडे॥१३३॥

nase garv angii sada viitraagii।
kshama shaantii bhogii dayadaksh yogii॥
nase lobh na kshobh na dainyavaana।
ihii lakshanii jaanije yogiraana ॥134॥

नसे गर्व आंगी सदा वीतरागी।
क्षमा शांति भोगी दयादक्ष योगी॥
नसे लोभ ना क्षोम ना दैन्यवाणा।
इहीं लक्षणी जाणिजे योगिराणा॥१३४॥

dharii re mana sangatii sajjanachii।
jane vrutti he palate durjanaachii॥
bale bhaav sadbuddhi sanmaarg laage।
mahakruur to kaal vikraal bhange ॥135॥

धरीं रे मना संगती सज्जनाची।
जेणें वृत्ति हे पालटे दुर्जनाची॥
बळे भाव सद्बुद्धि सन्मार्ग लागे।
महाक्रुर तो काळ विक्राळ भंगे॥१३५॥

bhaye vyapile sarv bramhaand aahe ।
bhayaatiit te sant anant paahe॥
jaya pahata dwaita kaahii disena।
bhay manasii sarvathaahii asenaa ॥136॥

भयें व्यापिले सर्व ब्रह्मांड आहे।
भयातीत तें संत आनंत पाहे॥
जया पाहतां द्वैत कांही दिसेना।
भयो मानसीं सर्वथाही असेना॥१३६॥

jiva shreshth te spasht saangonigele।
parii jeev agnyaan taisichi thele ॥
dehebuddhiche karm khote talena।
june thevne miipane aakalenaa ॥137॥

जिवां श्रेष्ठ ते स्पष्ट सांगोनि गेले।
परी जीव अज्ञान तैसेचि ठेले॥
देहेबुद्धिचें कर्म खोटें टळेना।
जुने ठेवणें मीपणें आकळेना॥१३७॥

bhrame naadhale vitta te gupt zaale।
jiva janma daaridrya thaakuuni aale॥
dehe buddhicha nishchayo jya talena।
june thevane miipane aakalena ॥138॥

भ्रमे नाढळे वित्त तें गुप्त जाले।
जिवा जन्मदारिद्र्य ठाकुनि आले॥
देहेबुद्धिचा निश्चयो ज्या टळेना।
जुने ठेवणे मीपणे आकळेना॥१३८॥

pudhe paahata sarva hii kondalese।
abhaagyaas he durshya pashaan bhaase॥
abhave kada punya gaathii padena।
june thevane miipane aakalena ॥139॥

पुढें पाहता सर्वही कोंदलेसें।
अभाग्यास हें दृश्य पाषाण भासे॥
अभावे कदा पुण्य गांठी पडेना।
जुने ठेवणे मीपणे आकळेना॥१३९॥

jayache taya chukle praapt naahii।
gune govile jahale dukh dehii॥
gunaavegalii vruttii tehii valena।
june thevane miipane aakalena ॥140॥

जयाचे तया चूकले प्राप्त नाहीं।
गुणे गोविले जाहले दुःख देहीं ॥
गुणावेगळी वृत्ति तेहि वळेना।
जुने ठेवणे मीपणे आकळेना॥१४०॥