Manache Shlok – 41 to 60

बहू हिंडतां सौख्य होणार नाहीं।
शिणावे परी नातुडे हीत कांहीं॥
विचारें बरें अंतरा बोधवीजे।
मना सज्जना राघवीं वस्ति कीजे॥४१॥

bahutaamparii hechi aataa dharave ।
raghunayaka aapulese karave॥
dinanath he todrii briid gaaje।
mana sajjana raghavii vastii keeje ॥42॥

बहुतांपरी हेंचि आतां धरावें।
रघूनायका आपुलेसे करावें॥
दिनानाथ हें तोडरीं ब्रीद गाजे।
मना सज्जना राघवीं वस्ति कीजे॥४२॥

mana sajjana ek jeevii dharave।
janii aapule hiit tumva karave॥
raghunayakaviin bolo nako ho।
sada manasii to nijadhyaas raaho ॥43॥

मना सज्जना एक जीवीं धरावें।
जनी आपुलें हीत तूवां करावें॥
रघूनायकावीण बोलो नको हो।
सदा मानसीं तो निजध्यास राहो॥४३॥

mana re janii maun mudra dharavii।
katha aadare raghavaachi karavii॥
nase raam te dhaam sooduni dyaave।
sukhaalaagi aaranya seviit jaave ॥44॥

मना रे जनीं मौनमुद्रा धरावी।
कथा आदरे राघवाची करावी॥
नसें राम ते धाम सोडूनि द्यावे।
सुखालागिं आरण्य सेवीत जावे॥४४॥

jayacheni sange samadhaan bhange।
ahamta akasmaat yeuuni laage॥
taye sangatii chii janii kon goodii।
jiye sangatiine matii raam sodi ॥45॥

जयाचेनि संगे समाधान भंगे।
अहंता अकस्मात येऊनि लागे॥
तये संगतीची जनीं कोण गोडी।
जिये संगतीनें मती राम सोडी॥४५॥

mana je ghadi raghave viin gele।
janii aapulii te tuva haani kelii॥
raghunaayaka viin to shiin aahe।
janii daksh to laksh lavuuni paahe ॥46॥

मना जे घडी राघवेवीण गेली।
जनीं आपुली ते तुवां हानि केली॥
रघूनायकावीण तो शीण आहे।
जनी दक्ष तो लक्ष लावूनि पाहे॥४६॥

manii lochanii shri hari tochi paahe।
jani jaanta mukt hounii raahe॥
gunii preeti raakhe kramoo sadhanaacha।
jagi dhanya to daas sarvottamacha॥47॥

मनीं लोचनीं श्रीहरी तोचि पाहे।
जनीं जाणतां मुक्त होऊनि राहे॥
गुणीं प्रीति राखे क्रमू साधनाचा।
जगीं धन्य तो दास सर्वोत्तमाचा॥४७॥

sada devakaajii jhije deh jyacha।
sada raam naame vade satya sacha॥
svadharmechi chaale sada uttamacha
jagi dhanya to daas sarvottamacha ॥48॥

सदा देवकाजीं झिजे देह ज्याचा।
सदा रामनामें वदे नित्य साचा॥
स्वधर्मेचि चाले सदा उत्तमाचा।
जगीं धन्य तो दास सर्वोत्तमाचा॥४८॥

sada bolnya saarikhe chaaltaahe
aneki sada ek devasi paahe॥
saguni bhaje lesh naahi bhramacha।
jagi dhanya to daas sarvottamacha ॥49॥

सदा बोलण्यासारिखे चालताहे।
अनेकीं सदा एक देवासि पाहे॥
सगूणी भजे लेश नाही भ्रमाचा।
जगीं धन्य तो दास सर्वोत्तमाचा॥४९॥

nase natari kaam nanavikarii।
udaasiin jo taapsii bramhacharii॥
nighala manii lesh naahii tamacha।
jagi dhanya to daas sarvottamacha ॥50॥

नसे अंतरी काम नानाविकारी।
उदासीन जो तापसी ब्रह्मचारी॥
निवाला मनीं लेश नाही तमाचा।
जगी धन्य तो दास सर्वोत्तमाचा॥५०॥

made matsare saandilii swaarth buddhii
prapanchiik naahii jayaate upadhii॥
sada bolne namra vaachaa suvaachaa
jagi dhanya to daas sarvottamacha ॥51॥

मदें मत्सरें सांडिली स्वार्थबुद्धी।
प्रपंचीक नाहीं जयातें उपाधी॥
सदा बोलणे नम्र वाचा सुवाचा।
जगी धन्य तो दास सर्वोत्तमाचा॥५१॥

krami vel jo tatva chintanuvaade
na limpe kada dambh vaade vivaade॥
karii sukh samvaad jo ugamachaa
jagi dhanya to daas sarvottamacha ॥52॥

क्रमी वेळ जो तत्त्वचिंतानुवादे।
न लिंपे कदा दंभ वादे विवादे॥
करी सुखसंवाद जो उगमाचा।
जगी धन्य तो दास सर्वोत्तमाचा॥५२॥

sada aarjavii priya jo sarva lokii।
sada sarvada satyavaadi viveki॥
na bole kada mithya vaacha trivaachaa।
jagi dhanya to daas sarvottamacha ॥53॥

सदा आर्जवी प्रीय जो सर्व लोकीं।
सदा सर्वदा सत्यवादी विवेकी॥
न बोले कदा मिथ्य वाचा त्रिवाचा।
जगी धन्य तो दास सर्वोत्तमाचा॥५३॥

sada sevi aaranya taarunyakaali।
milena kada kalpane cheni melii॥
chalena manii nishchayo dhrida jyacha।
jagi dhanya to daas sarvottamacha ॥54॥

सदा सेवि आरण्य तारुण्यकाळीं।
मिळेना कदा कल्पनेचेनि मेळी॥
चळेना मनीं निश्चयो दृढ ज्याचा।
जगीं धन्य तो दास सर्वोत्तमाचा॥५४॥

nase manasi nashta asha durasha।
vase antari prem paasha pipaasha॥
runi dev haa bhakti bhaave jayacha।
jagi dhanya to daas sarvottamacha॥55॥

नसे मानसीं नष्ट आशा दुराशा।
वसे अंतरीं प्रेमपाशा पिपाशा॥
ऋणी देव हा भक्तिभावे जयाचा।
जगी धन्य तो दास सर्वोत्तमाचा॥५५॥

dinaacha dayalu manacha mavaluu।
snehaluu krupaluu janii daaspaluu॥
taya antari krodh santaap kaichaa।
jagi dhanya to daas sarvottamacha ॥56॥

दिनाचा दयाळू मनाचा मवाळू।
स्नेहाळू कृपाळू जनीं दासपाळू॥
तया अंतरी क्रोध संताप कैंचा।
जगीं धन्य तो दास सर्वोत्तमाचा॥५६॥

jagi hoije dhanya yaa raamnaame।
kriya bhakti upasana nitya neme॥
udaaseenta tatwataa saar aahe ।
sada sarvada mokali vritti raahe ॥57॥

जगीं होइजे धन्य या रामनामे।
क्रिया भक्ति ऊपासना नित्य नेमे॥
उदासीनता तत्त्वता सार आहे।
सदा सर्वदा मोकळी वृत्ति राहे ॥५७॥

nako vasana viishayii vruttiroope।
padarthii jade kamana poorva paape॥
sada raam nishkaam chintiit jaava।
mana kalpanaalesha tohii nasaavaa ॥58॥

नको वासना वीषयीं वृत्तिरुपें।
पदार्थी जडे कामना पूर्वपापें॥
सदा राम निष्काम चिंतीत जावा।
मना कल्पनालेश तोहि नसावा॥५८॥

mana kalpana kalpitaa kalpakotii।
navhe re navhe sarvathaa raam bhetii॥
manii kamanaa raam naahii jayalaa।
atii adare preeti naahi tayala॥59॥

मना कल्पना कल्पितां कल्पकोटी।
नव्हे रे नव्हे सर्वथा रामभेटी॥
मनीं कामना राम नाही जयाला।
अती आदरे प्रीती नाही तयाला॥५९॥

mana raam kalpataru kaamdhenu।
nidhi saar chintamanii kaay vaanu॥
jayacheni yoge ghade sarva satta।
taya saamyataa kaayasii kon aataa ॥60॥

मना राम कल्पतरु कामधेनु।
निधी सार चिंतामणी काय वानूं॥
जयाचेनि योगे घडे सर्व सत्ता।
तया साम्यता कायसी कोण आतां॥६०॥